2010-12-28

Squash zasady gry - Przepisy prawie pełne i większość definicji

Squash zasady gry

Należy pamiętać o tym, że najważniejszym celem stosowania i interpretacji przepisów gry jest osiągnięcie sprawiedliwego wyniku podczas każdego meczu. Zasada ta wymaga od sędziego jednakowo sprawiedliwego traktowania obydwu zawodników podczas meczu. „Fair play” obowiązuje więc nie tylko zawodników, ale w równej mierze sędziów.

1. Gra

W squasha gra dwóch zawodników rakietami, piłką i w korcie, które spełniają normy określone przez World Squash Federation (W.S.F.).


2. Liczenie punktów

2.1 Tylko serwujący może zdobywać punkty. Jeśli serwujący wygra wymianę dostaje punkt; jeśli wymianę wygra odbierający serwis uzyskuje on prawo do serwisu.

2.2 Organizator turnieju decyduje czy mecze rozgrywane będą do dwóch czy do trzech wygranych setów. Każdy set rozgrywany jest do dziewięciu punktów. Zawodnik który jako pierwszy zdobył dziewiąty punkt wygrywa seta. Wyjątek: przy stanie 8:8 (dotyczy każdego seta) odbierający serwis musi zdecydować przed wykonaniem serwisu czy set będzie rozgrywany do dziewięciu punktów („bez przedłużenia”) czy do dziesięciu punktów („przedłużony do dziesięciu”). W ostatnim przypadku seta wygrywa zawodnik, który jako pierwszy zdobędzie dwa kolejne (ostatnie) punkty. Odbierający serwis musi w każdym przypadku swoją decyzję wyraźnie przekazać sędziemu punktowemu, arbitrowi i przeciwnikowi.
Zanim zostanie wykonany kolejny serwis sędzia punktowy musi zapowiedzieć: „bez przedłużenia” lub „przedłużony do dziesięciu”.
Sędzia punktowy musi zapowiedzieć: „piłka setowa” w celu zwrócenia uwagi odbierającego serwis na fakt, że serwującemu pozostał tylko jeden punkt do wygrania bieżącego seta lub musi zapowiedzieć: „piłka meczowa” w wypadku gdy pozostał tylko jeden punkt do wygrania meczu.

Komentarz
W squashu występują również systemy liczenia do piętnastu i do jedenastu, w których każda wymiana kończy się punktem. Zawodnik serwujący może więc zdobyć punkt lub stracić punkt i serwis jednocześnie. Odbierający może stracić punkt lub zdobyć punkt i serwis. W systemie do 15 przy stanie 14 : 14 zawodnik który jako pierwszy osiągnął 14. punkt może zadecydować o nie przedłużaniu seta lub o jego przedłużeniu do 17. punktów.
System liczenia do 15. został ponownie (od 4. grudnia 1928 r. obowiązywał wyłącznie system 9. punktowy) wprowadzony do squasha w końcu lat osiemdziesiątych. Inicjatorom chodziło zapewne o uatrakcyjnienie squasha dla przekazów telewizyjnych by w ten sposób zyskać większą ilość oglądających mecze i większe pieniądze dla tego sportu. Niestety szybko okazało się, że squash w telewizji nie jest tak atrakcyjny jak „na żywo”, a transmisje z turniejów interesują wyłącznie wąską grupę zagorzałych fanów. System 15. punktowy pozostał jednak do dziś, ale gra się nim głównie w niektórych z reguły zawodowych turniejach. System 9. punktowy bardziej sprzyja prawidłowemu rozwojowi młodych zawodników. Piękno squasha to również a może przede wszystkim artyzm jakim popisują się mistrzowie tego sportu. To wydawałoby się niemal cyrkowe umiejętności niektórych z nich, to ciągła gotowość do podejmowania ryzyka, które zakończone punktem w grze doprowadza widzów do ekstazy. Podejmowania ryzyka młody zawodnik musi się nauczyć, a system piętnastopunktowy mu tego nie ułatwia. Zawodnik szybko orientuje się że traci punkty również przy własnym serwisie i zaczyna „oszczędzać” piłkę – zaczyna się gra „na przetrwanie”. Mało prawdopodobne są również spektakularne zwycięstwa w setach przy dużej przewadze punktowej przeciwnika np. 3 : 14, co w systemie 9-cio punktowym wcale nie jest rzadkością.
System liczenia do dziewięciu przyjęty 4.12.1928 roku przez Squash Rackets Association funkcjonuje do dzisiaj w większości grających w squasha krajów świata. System dziewięciopunktowy uznano za korzystniejszy np. na wszystkich poziomach ligi niemieckiej pod koniec lat osiemdziesiątych w czasie wprowadzania systemu 15-sto punktowego do turniejów zawodowych.



3. Rozgrzewka

3.1 Bezpośrednio przed rozpoczęciem meczu zawodnicy muszą otrzymać możliwość wspólnego rozgrzania piłki w przedziale czasu pięciu minut, w korcie, w którym ma odbyć się mecz i piłką, którą mecz będzie rozegrany.
Po upływie dwóch i pół minuty rozgrzewki, sędzia musi ogłosić „połowa czasu” i dopilnować, by zawodnicy zmienili strony chyba, że właśnie tego dokonali. Zapowiedzią: „czas”, sędzia musi ogłosić zawodnikom koniec rozgrzewki.
3.2 Podczas rozgrzewki, każdy z zawodników musi mieć możliwość jednakowo częstego uderzania piłki. Zawodnik, który przesadnie długo uderza piłkę, bez przekazania jej przeciwnikowi, rozgrzewa się nie fair. Sędzia rozstrzyga, kiedy rozgrzewka przebiega nie fair i musi zastosować regułę 17.
3.3 Każdy z zawodników może w trakcie przestojów rozgrzewać piłkę.
3.4 Zawodnicy mogą po ocenie sędziego rozgrzewać piłkę po każdym przestoju.

Komentarz
Właściwą indywidualną rozgrzewkę zawodnik powinien przeprowadzić wcześniej. Rozgrzewka bezpośrednio przed meczem służy jedynie rozgrzaniu piłki i poznaniu warunków panujących w korcie. Zawodnicy w czasie rozgrzewki ustawiają się w sąsiadujących polach serwisowych z tyłu kortu i uderzają piłkę do przeciwnika lub do siebie, a następnie do przeciwnika. Kilkunastokrotne uderzanie piłki wyłącznie do siebie traktowane jest jako nie sportowe zachowanie i musi być ukarane przez sędziego.
Podczas przerwy technicznej spowodowanej np. wymianą uszkodzonej rakiety przez przeciwnika zawodnik ma prawo rozgrzewać piłkę. Polega to z reguły na graniu do siebie długich piłek wzdłuż ściany bocznej.


4. Serwis

4.1 Mecz squasha rozpoczyna się serwisem, a serwującego po raz pierwszy losuje się poprzez pokręcenie rakiety na podłodze kortu. Serwujący, jeśli wykonuje prawidłowo serwis, serwuje na przemian z lewej i prawej strony tak długo dopóki nie przegra wymiany po serwisie. Wygrywający bieżącego seta serwuje po raz pierwszy w następnym.
4.2 Przed rozpoczęciem każdego seta, oraz po każdym wygraniu serwisu serwujący musi wybrać stronę z której chce serwować po raz pierwszy. Potem serwuje naprzemiennie tak długo, dopóki utrzymuje się przy serwisie. W przypadku powtórzenia wymiany z powodu LET, serwujący serwuje z tej samej strony z której serwował ostatnio.
Jeśli serwujący zechce serwować z niewłaściwej strony, lub jeden z zawodników nie jest pewny która strona jest właściwa, sędzia punktowy musi pokazać zawodnikowi właściwą stronę. Jeśli sędzia punktowy nie jest pewien, albo wskaże niewłaściwą stronę, lub decyzja jest sporna, wtedy decyduje sędzia.
4.3 Podczas serwisu, serwujący musi ręką, lub rakietą wyrzucić piłkę w górę, lub puścić w dół zanim ją uderzy. Jeśli po puszczeniu, lub wyrzuceniu piłki w górę zawodnik nie podejmie próby uderzenia, może ponowić serwis.
4.4 Serwis jest prawidłowy, gdy spełnione są wszystkie warunki zawarte w regułach 4.4.1 – 4.4.5.
4.4.1 Serwujący musi znajdować się w momencie serwisu (uderzenia piłki) przynajmniej częścią jednej stopy w kwadracie serwisowym nie dotykając żadnej z jego linii ograniczających i zachowując kontakt z podłogą. Pozostała część stopy (pod warunkiem, że nie występuje kontakt z linią kwadratu) może wystawać za, lub znajdować się nad linią ograniczającą kwadrat.
4.4.2 Po wyrzuceniu przez serwującego piłki, musi on ją prawidłowo trafić przy pierwszej, lub jednej z kolejnych prób uderzenia, zanim piłka spadnie na podłogę, lub dotknie ściany, sufitu, przedmiotów zwisających z sufitu, albo samego serwującego.
4.4.3 Serwis będzie prawidłowy jeśli uderzona przez serwującego piłka trafi bezpośrednio w ścianę frontową kortu powyżej linii serwisowej, a poniżej linii autowej,
4.4.4 piłka odbije się od podłogi w polu serwisowym przeciwnika nie dotknąwszy linii ograniczających to pole, lub przed odbiciem zostanie przez odbierającego odegrana volleyem,
4.4.5 serwujący nie zagra piłki w aut.
4.5 Podczas wykonania serwisu, który w związku z regułą 4.4.1 – 4.4.5 nie jest prawidłowy, sędzia musi zastosować pasujące zawołania:
– „błąd stopy” – do reguły 4.4.1,
– „błąd” – do reguły 4.4.2,
– „nisko” – do reguły 4.4.2, jeśli serwujący podjął próbę uderzenia, ale nie trafił w piłkę,
– „błąd” – do reguły 4.4.3, jeśli piłka trafi najpierw w ścianę boczną, lub trafi w ścianę frontową poniżej linii serwisowej, lub w linię serwisową, ale powyżej dolnej linii autowej TIN,
– „błąd” – do reguły 4.4.3, jeśli wydaje się, że piłka trafiła jednocześnie ścianę frontową i boczną.
– „nisko” – do reguły 4.4.3, jeśli piłka trafi w dolną linię autową TIN, lub poniżej TIN, albo w podłogę,
– „błąd” – do reguły 4.4.4, jeśli piłka nie trafi w pole serwisowe przeciwnika, lub trafi w linię pionową albo poprzeczną ograniczającą to pole,
– „aut” – do reguły 4.4.5, jeśli piłka trafi w linię autową, lub w aut.
4.6 Serwujący może przystąpić do wykonania serwisu dopiero po tym, gdy sędzia poda pełny stan punktowy meczu. Sędzia musi podawać stan meczu bezzwłocznie. Jeśli serwujący wykona serwis, lub próbuje wykonać serwis zanim sędzia poda pełny stan meczu, sędzia musi przerwać grę i upomnieć zawodnika, by czekał tak długo, aż zostanie podany stan meczu.

Komentarz
Jeśli serwujący podjął próbę uderzenia i nie trafił piłki serwis jest nieprawidłowy i piłka przechodzi na przeciwnika.
Zdarza się że serwujący w ostatniej chwili już po wyrzuceniu piłki do góry zauważył brak przygotowania u przeciwnika i wstrzymał uderzenie, a piłka spadła na podłogę. Zdarza się również mniej doświadczonym zawodnikom wyrzucić piłkę zbyt blisko lub za daleko i zrezygnować z uderzenia, a piłka nie dotknąwszy wcześniej ani ściany ani jego samego spadnie na podłogę. W tych i podobnych przypadkach można powtarzać próbę serwisu, pamiętając jednak o tym że celowe doprowadzanie do takich sytuacji może być uznane za grę na czas a zawodnik będzie wtedy ukarany przez sędziego.
Częstym błędem u początkujących i średnio zaawansowanych jest błąd stopy. Zawodnik nie zwraca większej uwagi na kwadrat serwisowy, dotyka butem jego linii i traci serwis. Znamiennym jest, że u takiego zawodnika mimo iż został ukarany odebraniem serwisu, błąd stopy powtarza się nawet kilkakrotnie w ciągu seta. Przyczyną tak częstych błędów jest przyzwyczajenie do określonej pozycji stóp w czasie serwowania „wypracowane” podczas gry z kolegami bez udziału sędziego. Dlatego już od początku nauki squasha należy wypracowywać sobie „bezpieczną” pozycję stopy, oddaloną nieco od linii kwadratu serwisowego.
Po serwisie przeciwnika zawodnik odbierający może zagrać volley a więc zanim piłka odbije się od podłogi lub ściany bocznej albo tylnej. Co prawda wynika to jasno z powyższych reguł, jednak tak często jestem pytany o to czy można serwis odebrać z powietrza, że nie zaszkodzi jeszcze raz o tym wspomnieć.


5. Wymiana

Po wykonaniu prawidłowego serwisu rozpoczyna się naprzemienna wymiana uderzeń obu zawodników do póki jeden z nich nie wykona nieprawidłowego uderzenia, albo (odpowiednio do przepisów) piłki nie ma już w grze, lub jeden z zawodników zgłosi protest („LET proszę”), albo kiedy sędzia przerwie grę zawołaniem „stop”.

Komentarz
Każda wymiana składa się z serwisu i szeregu prawidłowych uderzeń po nim następujących.
Zawodnik wygrywa wymianę jeśli jego przeciwnikowi nie uda się wykonać prawidłowo serwisu lub uderzenia, albo gdy piłka trafi w przeciwnika zanim zawodnik zdąży ją uderzyć.


6. Prawidłowe odegranie piłki

Piłka będzie odegrana prawidłowo wówczas, gdy spełnione zostaną wszystkie warunki od 6.1 – 6.3
6.1 Odegrana piłka będzie prawidłowa, kiedy najpóźniej przed drugim odbiciem od podłogi kortu zostanie prawidłowo uderzona w ścianę frontową kortu.
6.2 Piłka trafi w ścianę frontową powyżej dolnej linii autowej (TIN) i poniżej górnej linii autowej nie uderzając wcześniej w podłogę. Piłka może przy tym odbić się od ścian bocznych i tylnej w dowolnej konfiguracji zanim trafi w ścianę frontową, nie może jednak trafić grającego, część jego ubioru, albo przeciwnika, jego odzież, lub rakietę.
6.3 Piłka nie zostanie zagrana w aut.

Komentarz
Piłkę zagraną przez przeciwnika można odegrać dopiero gdy odbije się ona od ściany frontowej kortu.
Często zdarza się podczas uderzenia BOAST (poprzez ścianę boczną), przy blisko ściany ustawionej rakiecie, że piłka odbija się dwa razy od rakiety. Piłka najczęściej zachowuje się wtedy nietypowo i dla doświadczonego zawodnika lub sędziego jest natychmiast widoczna. Takie zagranie jest błędem, a sędzia zawoła – „podwójna na rakiecie”. Niestety niedoświadczeni zawodnicy często nie widzą i nie czują tego błędu, albo wręcz nie wiedzą o jego istnieniu z czego czasem wynikają nieporozumienia w korcie.


7. Gra bez opóźnień

Po pierwszym serwisie gra w każdym secie powinna być prowadzona bez przerwy. Nie należy wydłużać przerwy między końcem jednej wymiany a początkiem następnej. Przestrzegać należy następujących
warunków:
7.1 Z powodu złego oświetlenia, lub innych niezależnych od zawodników i sędziów okoliczności, mecz może zostać w każdym momencie przerwany przez arbitra na czas przez niego określony. Stan gry do tego momentu pozostaje nie zmieniony.
Jeśli uniemożliwiające grę warunki w korcie pozostają bez zmian, a do dyspozycji stoi inny kort, mecz za obopólną zgodą zawodników, lub po zarządzeniu arbitra można na ten kort przełożyć.
Jeśli mecz musi być przerwany do dnia następnego, stan gry pozostaje bez zmian chyba, że zawodnicy uzgodnią rozpoczęcie liczenia od nowa.
7.2 Po rozgrzewce przed meczem i między setami, dozwolona jest 90 sekundowa przerwa, w czasie której zawodnicy mogą opuścić kort. Muszą jednak po upływie tego czasu znajdować się w korcie ponownie gotowi do gry.
Po wzajemnym porozumieniu zawodników, gra może być kontynuowana przed upływem regulaminowego czasu.
7.3 Jeśli zawodnikowi uda się przekonać arbitra, że zachodzi konieczność wymiany części garderoby, butów, lub sprzętu podczas gry, wolno mu opuścić kort. Zobowiązany jest jednak do pośpiechu podczas niezbędnej wymiany. Arbiter może wyznaczyć zawodnikowi maksymalny czas 90. sekund na uporanie się z problemem.
7.4 Na 15 sekund przed końcem 90. sekundowej przerwy, arbiter musi zakomunikować – „15 sekund”, wskazując zawodnikom, że muszą przygotować się do wznowienia gry. Na końcu przerwy arbiter musi zakomunikować – „czas”. Jeśli zawodnik, lub obaj zawodnicy nie są gotowi do wznowienia gry, arbiter musi zastosować regułę nr 17.
Jest indywidualną sprawą zawodnika, oddalać się od kortu tylko na taką odległość, by słyszeć komunikaty arbitra.
7.5 W przypadku kontuzji zawodnika, jego choroby, lub złego samopoczucia, arbiter musi stosując regułę 16 rozstrzygnąć czy:
7.5.1 winę za nią ponosi sam zawodnik,
7.5.2 została przypadkowo spowodowana przez przeciwnika, lub przyczynił się do niej,
7.5.3 powstała przez umyślną, lub niebezpieczną grę, albo umyślne działanie przeciwnika.
7.6 Arbiter musi zastosować sankcje przewidziane w regule nr 17, jeśli jego zdaniem zawodnik niepotrzebnie, lub celowo przedłuża przerwy w grze. Takimi przypadkami mogą być:
7.6.1 Zbyt długie przygotowanie do serwisu, lub do jego odbioru.
7.6.2 Przeciągające się dyskusje z sędzią.
7.6.3 Spóźniony powrót do kortu, opuszczonego zgodnie z regułą: 7.2, lub 7.3.
7.7 Jeśli w czasie gry na podłogę kortu upadnie inny przedmiot niż rakieta któregoś z zawodników, obowiązują następujące zasady:
7.7.1 Natychmiast, gdy arbiter zobaczy upadający na podłogę kortu przedmiot, musi przerwać grę.
7.7.2 Jeśli zawodnik zauważy przedmiot w korcie, może przerwać grę i poprosić o LET (żądać powtórzenia wymiany).
7.7.3 Jeśli przedmiot należy do zawodnika, traci on punkt, lub serwis chyba, że znajduje zastosowanie reguła nr 7.7.4, lub przyczyną upadku przedmiotu było zderzenie z przeciwnikiem. W ostatnim przypadku arbiter musi przyznać LET, chyba że zawodnik zgłasza protest z powodu przeszkadzania. Wtedy arbiter musi zastosować regułę nr 12.
7.7.4 Jeśli przedmiot wpada do kortu, a nie pochodzi od zawodników, arbiter musi przyznać LET, chyba że znajduje zastosowanie reguła 7.7.5.
7.7.5 Jeśli zawodnik w chwili upadku przedmiotu na podłogę kortu wyraźnie wykonał wygrywające uderzenie, wtedy zalicza się je i zawodnik wygrywa wymianę.
7.7.6 Jeśli leżący na podłodze przedmiot do końca wymiany pozostaje niezauważony, wynik wymiany zostaje zaliczony.
7.8 Jeśli zawodnik zgubi rakietę w czasie gry, arbiter nie może przerwać gry, chyba że występuje przypadek przeszkadzania (reguła 12), piłka dotknęła rakiety (reguła 13.1.1), występuje przypadek odwrócenia uwagi (reguła 13.1.3), lub arbiter zastosuje karę (reguła 17).

Komentarz
Nazbyt często niestety (szczególnie na najniższym poziomie) zdarza się, że zawodnik w wyniku „braku powietrza” zaczyna wykonywać przeróżne czynności w celu odzyskania tchu w przerwie przed kolejną wymianą. Zdarza się również, że zawodnik rozpoczyna grę na czas w celu zdenerwowania przeciwnika i wybicia go z rytmu własnej gry. Obydwa przypadki traktowane są jako nie sportowe zachowanie i są karane przez arbitra. Można by się więc nie zatrzymywać dłużej na tym punkcie, jednak rzecz w tym by zapobiegać podobnym zachowaniom i tu dużą rolę pełni cała społeczność „squashowa”. Jakiekolwiek nie sportowe zachowania powinny trafiać na ostry sprzeciw wszystkich bez wyjątku przyjaciół squasha, a przyjaciół delikwenta w szczególności. Jeśli nie sportowe zachowanie będzie solidarnie tępione, squash będzie miał szansę prawidłowego rozwoju w naszym kraju i przyjęcia formy od zawsze występującej w Anglii jego ojczyźnie.


8. Wygrana wymiana

Zawodnik wygrywa wymianę jeśli:
8.1 Przeciwnikowi nie uda się odegrać prawidłowego serwisu.
8.2 Przeciwnikowi nie uda się wykonać prawidłowego uderzenia, chyba że sędzia przyzna LET, lub przyzna przeciwnikowi punkt.
8.3 Przeciwnik, lub część jego ubrania, albo sprzętu trafiona zostanie piłką w przypadku, kiedy nie wystąpiło przeszkadzanie (jeśli przeciwnik nie jest przy piłce), za wyjątkiem, gdy reguły nr 9 i 10 stanowią inaczej. W wypadku przeszkadzania znajduje zastosowanie reguła nr 12. W każdym przypadku decyzję podejmuje arbiter.
8.4 Arbiter stosownie do reguł gry przyzna zawodnikowi punkt (lub serwis).


9. Trafienie przeciwnika piłką i obrót zawodnika

9.1 Jeśli piłka trafi przeciwnika, jego rakietę, lub części ubrania, zanim dotrze do ściany frontowej kortu, gra musi zostać przerwana.
Arbiter – po uwzględnieniu ewentualnych przewinień związanych z regułą 17 – musi ocenić trajektorię lotu piłki i :
9.1.1 Przyznać wymianę zawodnikowi uderzającemu jeśli uderzenie byłoby prawidłowe i piłka trafiłaby bezpośrednio w ścianę frontową, chyba że znajdują zastosowanie reguły: 9.1.2 i 9.1.3.
9.1.2 Przyznać wymianę przeciwnikowi jeśli zawodnik bezpośrednio przed uderzeniem wykonał obrót, chyba że przeciwnik celowym ruchem wszedł w uderzenie. W tym przypadku arbiter musi przyznać wymianę uderzającemu.
9.1.3 Jeśli zawodnik podjął kolejną próbę uderzenia (minął się z piłką i uderzył po raz drugi), przyznać LET, pod warunkiem, że nie znajduje zastosowania reguła 9.1.2.
9.1.4 Przyznać LET (powtórzenie wymiany), jeśli piłka uderzyła, lub uderzyłaby w ścianę boczną ale dotarłaby do ściany frontowej i uderzenie byłoby prawidłowe, chyba że znajduje zastosowanie reguła nr 9.1.5.
9.1.5 Przyznać zawodnikowi wymianę, jeśli arbiter uznał, że jego uderzenie przyniosłoby punkt.
9.1.6 Przyznać wymianę przeciwnikowi, jeśli uderzenie byłoby nieprawidłowe.
9.2 Jeśli zawodnik przed uderzeniem wykonał obrót,
9.2.1 może przerwać grę i poprosić o LET (powtórzenie wymiany), jeśli ma obawy, że mógłby trafić piłką przeciwnika. Arbiter musi wtedy:
9.2.1.1 przyznać LET (zarządzić powtórzenie wymiany) jeśli uzna, że były podstawy do obawy o trafienie przeciwnika piłką, a zawodnik mógł wykonać prawidłowe uderzenie, chyba że znajduje zastosowanie reguła nr 9.2.3, lub
9.2.1.2 nie może przyznać LET, jeśli uzna, że zawodnik nie mógłby wykonać prawidłowego uderzenia (np. był zbyt daleko od piłki).
9.2.2 Zawodnik może przerwać grę z powodu przeszkadzania i zgłosić w związku z tym protest (słowami „LET proszę”). Arbiter: wymiany), jeśli uznał, że zawodnik z powodu przeszkadzania przeciwnika nie był w stanie doprowadzić do końca próby uderzenia,
9.2.2.2 musi przyznać wymianę (punkt, lub serwis) zawodnikowi, jeśli uznał, że przeciwnik nie podjął wszelkich starań w celu uniknięcia przeszkadzania po wykonaniu obrotu przez zawodnika,
9.2.2.3 nie może przyznać LET (nie może przychylić się do protestu), jeśli zdecydował, że zawodnik również bez przeszkadzania nie wykonałby prawidłowego uderzenia.
9.2.3 Arbiter nie może przyznać LET, jeśli zdecydował, że obrót został wykonany umyślnie w celu wymuszenia protestu (LET), a nie w celu wykonania próby uderzenia.

Komentarz
Ani obrót ani dalsza próba uderzenia nie występuje w przypadku, gdy zawodnik ustawiony do uderzenia na którejś ze stron przeniesie rakietę na stronę przeciwną w celu uderzenia piłki która go nie okrążyła. Taka sytuacja ma miejsce często wtedy, gdy piłka trafi jednocześnie ścianę frontową i boczną odskakując po tym w kierunku środka kortu.
Również po wykonaniu obrotu przez zawodnika przeciwnik musi podjąć wszelkie starania w celu umożliwienia zawodnikowi uderzenia piłki w każdą część ściany frontowej. W sytuacji obrotu i (lub) ponownej próby uderzenia wszystko dzieje się zazwyczaj tak szybko, że przeciwnik nie ma czasu na reakcję. W takim przypadku sędzia musi przyznać LET. W przypadku jednak gdy przeciwnik ma czas i nie próbuje uniknąć przeszkadzania, arbiter musi przyznać zawodnikowi punkt jeśli ten w obawie przed trafieniem przeciwnika piłką lub rakietą poprosi o LET (reguła 9.2.2.2 i 10.3.2)


10. Dalsze próby uderzenia

Jeśli zawodnik w czasie próby uderzenia minął się z piłką, może podjąć kolejne próby uderzenia.
10.1 Jeśli piłka po tym jak zawodnik w nią nie trafił trafiła przeciwnika, część jego ubioru, lub wyposażenia, arbiter musi:
10.1.1 przyznać LET, jeśli uznał, że uderzenie zawodnika byłoby jeszcze prawidłowe,
10.1.2 przyznać wymianę przeciwnikowi, jeśli uznał, że zawodnik nie mógłby więcej wykonać prawidłowego uderzenia.
10.2 Arbiter musi przyznać LET, jeśli kolejne uderzenie było udane i piłka dotarłaby prawidłowo do ściany frontowej, jednak po drodze trafiła przeciwnika, jego ubranie, lub rakietę.
10.3 Jeśli podczas kolejnej próby uderzenia wystąpił przypadek przeszkadzania, zawodnik może przerwać grę i zgłosić protest („LET proszę”). Arbiter :
10.3.1 musi przyznać LET, jeśli zawodnikowi uniemożliwiona została kolejna próba uderzenia, pod warunkiem, że prawidłowe uderzenie byłoby możliwe do wykonania,
10.3.2 musi przyznać zawodnikowi wymianę (serwis, lub punkt), jeśli zdecydował, że przeciwnik podczas kolejnej próby uderzenia zawodnika, nie podjął wszelkich starań w celu uniknięcia przeszkadzania,
10.3.3 nie może przyznać LET, jeśli uznał, że kolejna próba uderzenia, nie zakończyłaby się uderzeniem prawidłowym.


11. Protesty

Zawodnik przegrywający wymianę może zgłosić protest przeciwko każdej decyzji sędziego punktowego dotyczącej tej wymiany.

Zawodnik winien zgłosić protest w związku z regułą 11 słowami „ Let proszę”. W wypadku zgłoszenia protestu gra zostanie przerwana. Jeśli arbiter nie jest pewien z jakiego powodu zawodnik zgłosił protest, może prosić zawodnika o wyjaśnienie. Jeśli arbiter odrzuci protest w związku z regułą 11, decyzja sędziego punktowego zostaje utrzymana. Jeśli arbiter nie ma pewności co do decyzji, musi przyznać LET za wyjątkiem, gdy ma zastosowanie reguła 11.2.1, 11.5, lub 11.6.
11.1 Protesty podczas wykonywania serwisu.
11.1.1 Przeciwko decyzjom sędziów punktowych: „błąd”, „błąd stopy”, „podwójna”, „nieważna”, „nisko”, „aut” podczas wykonywania serwisu, serwujący może zgłosić protest. Jeśli arbiter przychyli się do protestu, musi przyznać LET (powtórzenie serwisu).
11.1.2 Jeśli po wykonaniu nieprawidłowego serwisu sędzia punktowy zaniedba wskazać na: „błąd”, „ błąd stopy”, „nieważna”, „nisko”, lub „aut”, odbierający może natychmiast po wykonaniu serwisu, lub po zakończonej wymianie zgłosić protest. Jeśli arbiter jest pewny, że serwis był nieprawidłowy, musi natychmiast przerwać grę i przyznać wymianę (serwis) odbierającemu. Jako reakcję na zgłoszony protest arbiter musi:
11.1.2.1 przyznać wymianę (punkt) serwującemu, jeśli jest pewien, że serwis był prawidłowy.
11.1.2.2 Jeśli arbiter nie jest pewien, musi przyznać let.
11.2 Protesty w innych sytuacjach.
11.2.1 Zawodnik po własnym uderzeniu, może zgłosić protest przeciwko decyzjom sędziego punktowego: „podwójna”, „nisko”, lub „aut”. Jeśli arbiter uzna protest, lub nie jest pewny co do prawidłowości decyzji sędziego punktowego, musi:
11.2.1.1 przyznać LET, chyba, że znajduje zastosowanie reguła 11.2.1.2, lub 11.2.1.3,
11.2.1.2 przyznać wymianę zawodnikowi, jeśli błędna decyzja sędziego punktowego przerwała uderzenie, które przyniosłoby mu punkt,
11.2.1.3 przyznać wymianę przeciwnikowi, jeśli błędna decyzja sędziego punktowego przerwała, lub przeszkodziła przeciwnikowi w wykonaniu uderzenia, które przyniosłoby mu punkt.
11.2.2 Jeśli po wykonaniu nieprawidłowego uderzenia przez zawodnika sędzia punktowy zaniedba wskazać na: „podwójna”, „nisko”, lub „aut”, przeciwnik może natychmiast, lub po zakończonej wymianie zgłosić protest. Jeśli arbiter jest pewny, że uderzenie było nieprawidłowe, musi przerwać grę jeszcze przed możliwym zgłoszeniem protestu i przyznać wymianę przeciwnikowi. Jako reakcję na zgłoszony protest arbiter musi:
11.2.2.1 przyznać wymianę zawodnikowi, jeśli uznał, że jego uderzenie było prawidłowe,
11.2.2.2 przyznać LET, jeśli nie jest pewny.
11.3 Po wykonaniu serwisu, żaden z zawodników nie może zgłosić protestu dotyczącego zdarzenia sprzed tego serwisu, chyba, że znajduje zastosowanie reguła 14.3.
11.4 Jeśli zawodnik który przegrał wymianę zgłosi więcej niż jeden protest, arbiter musi wziąć każdy z osobna pod uwagę.
11.5 Jeśli podczas wykonywania serwisu zawodnik zgłosi protest przeciwko decyzji sędziego punktowego: „błąd”, „ błąd stopy”, „nieważna”, „nisko”, lub „aut”, a serwis ten rzeczywiście był nieprawidłowy, arbiter musi podjąć decyzję zgodnie z ostatnim zdarzeniem.
11.6 Jeśli podczas wykonywania uderzenia zawodnik zgłosi protest przeciwko decyzji sędziego punktowego: „podwójna”, „nisko”, lub „aut”, a uderzenie to rzeczywiście było nieprawidłowe, arbiter musi podjąć decyzję zgodnie z ostatnim zdarzeniem.


12. Przeszkadzanie

12.1 Zawodnik, który jest przy piłce, ma prawo do wykonania uderzenia bez przeszkadzania mu przy tym przez przeciwnika.
12.2 Aby uniknąć przeszkadzania, przeciwnik musi podjąć wszelkie działania w celu zapewnienia zawodnikowi następujących możliwości:
12.2.1 swobodny, bezpośredni dostęp do piłki po wykonaniu rozsądnego odprowadzenia rakiety,
12.2.2 dobry widok na piłkę po tym, gdy odbije się ona od ściany frontowej kortu,
12.2.3 wystarczająco dużo miejsca do uderzenia piłki, stosownie obszernym ruchem rakiety,
12.2.4 wystarczająco dużo miejsca do bezpośredniego trafienia piłką w każdą część ściany frontowej.
12.3 Przeszkadzanie występuje, jeśli przeciwnik nie spełnił jednego z warunków reguły 12.2, również wtedy, gdy podjął wszelkie działania by warunki te spełnić.
12.4 Zbyt obszerne prowadzenie rakiety przez zawodnika podczas własnego uderzenia, może przyczynić się do przeszkadzania przeciwnikowi, na którego uderzenie przyszła kolej.
12.5 Zawodnik będąc przekonanym, że przeciwnik mu przeszkadzał, ma możliwość dalszej gry, lub przerwania gry i zgłoszenia protestu u arbitra.
12.5.1 Właściwa forma zgłoszenia protestu bez względu na to, czy zawodnik oczekuje punktu, czy tylko LET, brzmi – „LET proszę”.
12.5.2 Wyłącznie sam zawodnik (ten, który jest przy piłce) może zgłosić protest. Zgłoszenie protestu musi nastąpić natychmiast – w momencie wystąpienia przeszkadzania, lub bezpośrednio po nim, jeśli zawodnik wyraźnie nie kontynuował gry.
12.6 Arbiter musi ustosunkować się do zgłoszonego protestu i oznajmić swoją decyzję słowami: „no LET” (nie ma LET’a), „LET”, lub piłka dla (nazwisko zawodnika, lub drużyny). Arbiter decyduje sam, a jego decyzje są ostateczne. Jeśli arbiter nie jest pewny co do powodu zgłoszonego protestu, może poprosić zawodnika o wyjaśnienie.
12.7 Arbiter nie może przyznać LET, a zawodnik przegrywa wymianę, jeśli:
12.7.1 nie wystąpiło przeszkadzanie, lub przeszkadzanie było tak niewielkie, że zapewniony był bezpośredni widok na piłkę i zawodnik miałby wystarczająco dużo miejsca by dobiec do piłki i ją zagrać,
12.7.2 przeszkadzanie wystąpiło, jednak zawodnik nie mógłby wykonać prawidłowego uderzenia, lub nie podjął wszelkich starań by dobiec do piłki i ją zagrać,
12.7.3 zawodnik wyraźnie pogodził się z przeszkadzaniem i grał dalej,
12.7.4 zawodnik na swojej drodze do piłki sam spowodował przeszkadzanie.
12.8 Arbiter musi przyznać zawodnikowi wymianę jeśli:
12.8.1 wystąpiło przeszkadzanie, podczas którego przeciwnik nie podjął wszelkich starań w celu jego uniknięcia, a zawodnik mógłby wykonać prawidłowe uderzenie,
12.8.2 wystąpiło przeszkadzanie, podczas którego przeciwnik podjął wszelkie starania w celu jego uniknięcia, ale jego pozycja powstrzymała zawodnika od właściwego prowadzenia rakiety i prawidłowego uderzenia,
12.8.3 wystąpiło przeszkadzanie, podczas którego przeciwnik podjął wszelkie starania w celu jego uniknięcia, ale przeciwnik mógłby wykonać uderzenie przynoszące punkt,
12.8.4 zawodnik zaniechał uderzenia piłki, która wyraźnie trafiłaby przeciwnika na swojej drodze do ściany frontowej kortu; lub trafiłaby przeciwnika na drodze do ściany bocznej, ale byłoby to w tym wypadku uderzenie przynoszące punkt (reguła ta nie dotyczy przypadku obrotu, lub ponownej próby uderzenia).
12.9 Arbiter musi przyznać LET, jeśli wystąpiło przeszkadzanie, podczas którego przeciwnik podjął wszelkie starania w celu jego uniknięcia i bez którego, zawodnik mógłby wykonać prawidłowe uderzenie.
12.10 Arbiter nie może przyznać LET zawodnikowi, który spowodował przeszkadzanie zbyt obszernym prowadzeniem rakiety.
12.11 Arbiter może przyznać LET w związku z regułą 12.9, lub przyznać wymianę w związku z regułą 12.8, bez potrzeby zgłoszenia protestu. Jeśli zachodzi konieczność, arbiter może przerwać w tym celu grę.
12.12 W sytuacjach w których wystąpiło przeszkadzanie, arbiter może zastosować również regułę nr 17. Arbiter musi przerwać grę, jeśli to jeszcze nie nastąpiło i musi wymierzyć stosowną karę jeśli:
12.12.1 zawodnik dopuścił się wyraźnej, lub celowej gry ciałem,
12.12.2 zawodnik naraził swojego przeciwnika na niebezpieczeństwo poprzez zbyt obszerne prowadzenie rakiety.





13. Przyznawanie LET

Dodatkowo do sytuacji przedstawionych w pozostałych regułach, arbiter może lub musi przyznać LET w kolejnych, konkretnych przypadkach. Podczas żądania LET, zawodnik winien użyć słów: „LET proszę”. Jeśli arbiter nie jest pewny co do powodu zgłoszenia protestu, może poprosić zawodnika o wyjaśnienie.
13.1 Arbiter może przyznać LET jeśli:
13.1.1 piłka trafi jakikolwiek przedmiot leżący na podłodze (zobacz regułę 15.3),
13.1.2 zawodnik nie wykona uderzenia (obojętnie czy w ścianę frontową, czy poprzez ścianę boczną lub tylną) ponieważ obawia się, że mógłby przy tym kontuzjować przeciwnika,
13.1.3 arbiter uznał, że wydarzenie w korcie lub poza nim odwróciło uwagę jednemu z zawodników. Zawodnik który zgłasza protest z powodu odwrócenia uwagi musi to zrobić natychmiast w momencie zaistnienia zdarzenia. Przy niezachowaniu tego warunku (nie zgłoszeniu protestu natychmiast) arbiter może przyznać wymianę zawodnikowi, który mógłby wykonać wygrywające uderzenie w przypadku, gdyby nie wystąpiło zdarzenie odwracające uwagę,
13.1.4 arbiter uznał, że nagła zmiana warunków panujących w korcie wpłynęła na wynik wymiany.
13.2 Arbiter musi przyznać LET, jeśli:
13.2.1 odgrywający serwis nie jest gotowy do odbioru i nie podejmuje próby uderzenia,
13.2.2 piłka pęka podczas gry,
13.2.3 arbiter nie może rozstrzygnąć protestu,
13.2.4 piłka po prawidłowym uderzeniu zaklinuje się w jakiejkolwiek „grającej” części kortu i przez to uniemożliwione jest jej więcej niż jedno odbicie od podłogi, albo gdy piłka po pierwszym odbiciu od podłogi wyszła w aut.
13.3 Jeśli zawodnik zgłosi protest w związku z regułą 12.1.1 do 13.1.4, arbiter może przyznać LET tylko wtedy, gdy zawodnik byłby w stanie wykonać prawidłowe uderzenie. To nie dotyczy zgłoszenia protestu przez jego przeciwnika w związku z regułą 13.1.1, 13.1.3 i 13.1.4.
13.4 Jeśli zawodnik podejmie próbę uderzenia piłki, arbiter może przyznać LET w związku z regułą 13.1.1, 13.1.3, 13.1.4, 13.2.2.
13.5 Warunkami do przyznania LET w związku z regułą 13 są:
13.5.1 zgłoszenie protestu przez zawodnika jest konieczne, by arbiter mógł przyznać LET w związku z regułą: 13.1.2, 13.1.3 (tylko zawodnik będący przy piłce), 13.2.1 (tylko odbierający serwis) i 13.2.3,
13.5.2 zgłoszenie protestu przez zawodnika, lub interwencja arbitra bez faktu zgłoszenia protestu, znajduje zastosowanie w regułach: 13.1.1, 13.1.4, 13.2.2 i 13.2.4


14. Piłka

14.1 Każdy z zawodników i sędziów, może w każdej chwili skontrolować stan piłki, jeśli nie jest ona w grze. Arbiter może wymienić piłkę za zgodą obydwu zawodników, lub po zgłoszeniu protestu przez jednego z nich.
14.2 Jeśli piłka pęknie podczas gry, arbiter musi natychmiast wymienić ją na inną.
14.3 Jeśli piłka pęknie podczas gry, a nie zostanie to zauważone podczas wymiany, arbiter musi zarządzić LET w stosunku do tej wymiany w której piłka pękła, pod warunkiem, że serwujący zgłosi protest przed wykonaniem serwisu, lub odbierający przed odegraniem serwisu.
14.3.1 Jeśli odbierający przed odegraniem serwisu zgłosi protest, a zdaniem arbitra piłka pękła w czasie wykonywania serwisu, arbiter może przyznać LET wyłącznie w stosunku do tej wymiany. Jeśli arbiter nie jest pewny co do momentu uszkodzenia piłki, musi przyznać LET w stosunku do poprzedniej wymiany.
14.4 Wykonanie czynności przewidzianych w regule 14.3 nie ma zastosowania dla ostatniej wymiany w secie. W tym wypadku zawodnik musi zgłosić protest natychmiast po zakończeniu wymiany.
14.5 Jeśli zawodnik przerwie wymianę w celu zgłoszenia protestu z powodu uszkodzonej piłki i okaże się, że piłka nie jest uszkodzona, zawodnik przegrywa tą wymianę.
14.6 Piłka musi zawsze znajdować się w korcie, chyba że arbiter pozwoli na jej wyniesienie.
14.7 Jeśli arbiter wymienił piłkę, lub jeśli zawodnicy wznowili grę po dłuższej przerwie, arbiter musi pozwolić zawodnikom rozgrzać piłkę do temperatury umożliwiającej kontynuację gry. Gra musi być następnie wznowiona na polecenie arbitra, lub po wzajemnym porozumieniu zawodników, jeśli ci gotowi są wcześniej.


15. Obowiązki zawodników

15.1 Zawodnicy muszą przestrzegać wszystkich reguł i zachować szacunek dla squasha jako sportu. Nieprzestrzeganie tych zasad może zepsuć dobrą opinie o squashu i w tym wypadku wobec zawodnika może zastosowana zostać zasada nr 14.
15.2 Zawodnicy muszą być gotowi do gry o wyznaczonym czasie.
15.3 Zawodnikom nie wolno pozostawiać na podłodze kortu jakichkolwiek przedmiotów, części garderoby, lub wyposażenia.
15.4 Podczas trwania seta, zawodnikom nie wolno opuszczać kortu bez zezwolenia arbitra. Jeśli to jednak uczynią, arbiter może zastosować zasadę nr 17.
15.5 Nie wolno zawodnikom żądać odwołania arbitra, lub sędziego punktowego.
15.6 Zawodnikowi nie wolno celowo odwracać uwagi przeciwnika, jeśli to czyni, arbiter musi zastosować zasadę nr 17.
15.7 Protesty, zawodnicy powinni – zależnie od sytuacji – zgłaszać słowami „ Let proszę”. Dawanie znaków ręką, lub rakietą, albo inne gesty, uniesione brwi, czy znaki oczami, nie są ogólnie uznanymi metodami zgłaszania protestu.
15.8 Zawodnicy muszą przestrzegać wszystkich dodatkowych przepisów turnieju (np. turniejowego regulaminu ubioru zawodnika) tak samo, jak przepisów gry.

Komentarz
Zgłaszanie protestu ręką w praktyce jest pomocne z uwagi na to, że w kortach całkowicie odizolowanych np. szybą przedłużającą tylną ścianę do sufitu, często zdarza się arbitrowi nie usłyszeć słów. Jednak poza znakiem ręką podniesioną do góry (otwarta dłoń, lub palce ułożone w kształt litery „L”), zawsze należy zgłaszać protest słowami : „Let proszę”. Zgłaszanie protestu słowami należy ćwiczyć, aż stanie się ono nawykiem. Jest to bardzo ważna, niezbędna umiejętność, często zaniedbywana przez początkujących i średnio zaawansowanych zawodników.



16. Krwawienie, złe samopoczucie, niedyspozycja i kontuzja

16.1 Krwawienie: arbiter musi bezzwłocznie przerwać grę, jeśli u któregoś z zawodników wystąpi widoczne krwawienie, otwarta rana, lub poplamiona krwią odzież. Przed wznowieniem gry arbiter musi zażądać, by krwawienie zostało zatrzymane, rana opatrzona i poplamiona krwią odzież wymieniona. Arbiter udziela przy tym odpowiednią, względnie konieczną ilość czasu na tyle, na ile zezwala plan czasowy turnieju.
W wypadku, gdy krwawienie spowodowane zostało wyłącznie przez przeciwnika, arbiter musi niezwłocznie przyznać mecz kontuzjowanemu zawodnikowi.
16.1.1 Ponowne wystąpienie krwawienia: arbiter nie może przyznać czasu na opatrzenie krwawienia, na opatrzenie którego czas został już przyznany; krwawiący zawodnik może jednak oddać bieżącego seta i skorzystać z przysługującej 90. sekundowej przerwy między setami na opatrzenie rany. Jeśli po tej 90. sekundowej przerwie widoczne krwawienie występuje nadal, krwawiący zawodnik musi oddać mecz. Zawodnik może tylko jeden raz oddać seta dla 90. sekundowej przerwy.
Jeśli z krwawiącej rany spadnie opatrunek, lub podczas gry zostanie zdjęty, arbiter musi uznać to za ponowne wystąpienie krwawienia, poza sytuacją, gdy krwawienie zostało rzeczywiście powstrzymane.
16.2 Złe samopoczucie, lub niedyspozycja: Zawodnik, który źle się poczuł, lub uległ niedyspozycji a nie krwawi, ma następujące możliwości:
16.2.1 bezzwłocznie podjąć dalszą grę;
16.2.2 oddać bieżącego seta w celu skorzystania z 90. sekundowej przerwy, lub
16.2.3 zrezygnować z dalszej gry.

Oznaki zmęczenia, rzekome złe samopoczucie, lub niedyspozycja, nie znajdujące rzeczywistego uzasadnienia u arbitra, lub ponowne wystąpienie istniejących już dolegliwości, włącznie z utrzymującymi się wcześniejszymi kontuzjami, muszą być traktowane w związku z regułą 16.2. Regule tej podlegają również wszelkiego rodzaju skurcze, zaczynające się, lub występujące mdłości i brak tchu, włącznie z astmą. Arbiter musi poinformować zawodników o swojej decyzji i wymogach reguł.

16.3 Kontuzja.
16.3.1 Jeśli zawodnik zgłosi, że doznał kontuzji, arbiter musi być przekonany, iż kontuzja jest prawdziwa i jeśli tak, musi zdecydować jakiego jest rodzaju. Arbiter musi poinformować zawodników o swojej decyzji i wymogach reguł.
Czas potrzebny do odpoczynku zawodnik może wziąć jedynie natychmiast po wystąpieniu kontuzji.
Rodzaje kontuzji to:
16.3.1.1 z własnej winy, tzn. kontuzja zawodnika wystąpiła bez współudziału przeciwnika.
16.3.1.2 ze współodpowiedzialnością, tzn. przeciwnik nieumyślnie przyczynił się do spowodowania kontuzji, lub nieumyślnie ją spowodował. Arbiter nie może zastosować określeń: „nieumyślnie przyczynił się do spowodowania kontuzji, lub nieumyślnie ją spowodował” w sytuacjach, gdy zawodnik stał zbyt blisko przeciwnika.
16.3.1.3 spowodowana przez przeciwnika, tzn. do kontuzji przyczynił się wyłącznie przeciwnik.
16.3.2 Jeśli wystąpi krwawiąca rana, musi być zastosowana reguła 16.1 do momentu zatrzymania krwawienia, następnie znajduje zastosowanie reguła 16.3.3.
16.3.3 Jeśli nie występuje krwawienie, muszą zostać zastosowane następujące reguły:
16.3.3.1 W przypadku kontuzji z własnej winy (reguła 16.3.1), arbiter musi przyznać kontuzjowanemu zawodnikowi trzy minuty czasu na odpoczynek. Przed upłynięciem trzech minut, arbiter musi zawołać: „15 sekund”, a na koniec trzyminutowej przerwy, arbiter musi zawołać: „czas”. Jeśli po zakończonej przerwie zawodnik prosi o dodatkowy czas na odpoczynek, arbiter musi wezwać zawodnika do oddania seta w celu skorzystania z 90. sekundowej przerwy między setami i kontynuowania gry, lub do oddania meczu. Jeśli po zapowiedzi: „czas”, kontuzjowany zawodnik nie znajduje się w korcie gotowy do gry, arbiter musi przyznać mecz przeciwnikowi.
16.3.3.2 W przypadku kontuzji ze współodpowiedzialnością (reguła 16.3.1.2), arbiter musi przyznać kontuzjowanemu zawodnikowi jedną godzinę czasu na odpoczynek, ewentualnie przyznać dodatkowo tyle czasu, na ile pozwala plan czasowy turnieju. Na końcu każdej przerwy przeznaczonej na odpoczynek arbiter musi zakomunikować: „czas”. Na końcu tego czasu zawodnik musi grać dalej, lub musi oddać mecz. Stan meczu do momentu kontuzji (koniec odpowiedniej wymiany) zostaje utrzymany.
16.3.3.3 W przypadku kontuzji spowodowanej przez przeciwnika (reguła 16.3.1.3), arbiter musi zastosować regułę 17; jeśli jednak kontuzjowany zawodnik potrzebuje czasu na odpoczynek, arbiter musi mu przyznać mecz.
16.4 Jeśli kontuzjowany zawodnik chce wznowić grę przed upływem przyznanego mu czasu na odpoczynek, arbiter musi udzielić wystarczająco dużo czasu przeciwnikowi na przygotowanie się do wznowienia gry.
16.5 Jeśli zawodnik chce uzyskać ważność faktu doznania kontuzji, co do którego to faktu arbiter nie jest przekonany, arbiter musi zażądać od zawodnika kontynuacji gry, lub oddania seta, skorzystania z należnej przerwy między setami i podjęcia wówczas dalszej gry, albo oddania meczu.
16.6 Jeśli zawodnik odda seta, zatrzymuje punkty zdobyte do tego momentu i po zakończeniu 90. sekundowej przerwy musi grać dalej, albo oddać mecz.


17. Zachowanie w korcie

17.1 Jeśli arbiter uzna, że zachowanie zawodnika w korcie jest obraźliwe, agresywne, lub zastraszające wobec przeciwnika, arbitra, sędziego punktowego, lub widzów, albo zawodnik swoim zachowaniem w jakikolwiek sposób szkodzi wizerunkowi sportu, arbiter musi takiego zawodnika ukarać.
17.2 Wykroczenia, które według tego punktu muszą być ukarane, zawierają: słyszalne, lub widoczne sprośności, werbalne, lub fizyczne nadużycia, kłótnie z sędziami, nie sportowe użycie rakiety, piłki, lub kortu, coaching w czasie gry (poza przepisowymi przerwami). Dalsze wykroczenia to wyraźny, lub umyślny kontakt cielesny (reguła 12.12.1), zbyt obszerne odprowadzanie rakiety (reguła 12.4), nie sportowe zachowanie w czasie rozgrzewki (reguła 3.2), spóźnienie na kort (reguła 7.4), niebezpieczna gra, lub działanie (reguła 16.3.1.3) i gra na czas (reguła 7.6).
17.3 Za te i inne wykroczenia arbiter musi wymierzyć jedną z poniższych kar:
– ostrzeżenie przez arbitra (zwane „ostrzeżeniem”)
– przyznanie punktu przeciwnikowi (zwane „karny punkt”)
– przyznanie seta przeciwnikowi (zwane „karny set”)
– przyznanie meczu przeciwnikowi (zwane „dyskwalifikacja”)
17.3.1 Arbiter musi zarządzić LET (powtórkę wymiany), jeśli przerwał grę w celu wymierzenia kary.
17.3.2 Jeśli w trakcie wymiany wystąpi sytuacja, która uzasadnia przyznanie karnego punktu, arbiter musi przerwać grę (gdy nie nastąpiło to jeszcze) i następnie musi przyznać wymianę. Zastosowanie „karnego punktu” prowadzi do wyniku tej wymiany.
17.3.3 Jeśli arbiter przyzna karny punkt po zakończeniu wymiany, wynik wymiany zostaje zaliczony i punkt karny doliczony zostaje dodatkowo, ale bez zmiany strony serwisowej.
17.3.4 Jeśli arbiter przyzna karny set, dotyczy to bieżącego seta, lub, o ile nie toczy się żaden, seta następnego, przy czym w ostatnim przypadku, przerwa między setami nie zostaje z tego powodu przedłużona. Ukarany zawodnik zatrzymuje wszystkie punkty, które zdobył dotychczas w secie.

Komentarz
Squash jest grą dżentelmenów, dlatego nie ma w korcie miejsca dla nikogo kto nie szanuje przeciwnika i rygorystycznie nie przestrzega przepisów gry. Najważniejszą zasadą squasha, stojącą ponad wszystkimi innymi jest zasada fair play i o tym powinni pamiętać wszyscy, którzy rozpoczynają przygodę z tym pięknym sportem. Squash jest grą bezpieczną, jednak przy udziale zawodnika nie przestrzegającego zasad pisanych i niepisanych, może okazać się sportem nieprzyjemnym i kontuzjogennym.
Coaching w czasie trwania seta jest zabroniony. Wszelkiego rodzaju porady trenerskie dopuszczalne są wyłącznie podczas przepisowych przerw. Coaching nie obejmuje dopingu, czyli krótkich wzmacniających ducha zawodnika komentarzy („dalej, naprzód”, „graj, nie poddawaj się” itp.), w przerwach między wymianami.

W zależności od stopnia przewinienia, arbiter nakłada karę na zawodnika. Może nią być upomnienie, karny punkt, karny set, a nawet dyskwalifikacja. Każda z kar może być zastosowana jako pierwsza, jednak następna kara, nawet przy przewinieniu mniejszego stopnia, nie może być mniejsza od ostatnio nałożonej, może być jednak taka sama. Ze zrozumiałych względów nie dotyczy to dyskwalifikacji. Przy nakładaniu kar, arbiter musi używać następujących sformułowań:

ostrzeżenie dla: (nazwisko zawodnika, lub drużyny)
z powodu: (rodzaj przewinienia)

punkt karny przeciwko: (nazwisko zawodnika, lub drużyny) z powodu: (rodzaj przewinienia)
piłka dla: (nazwisko zawodnika, lub drużyny)

karny set przeciwko: (nazwisko zawodnika, lub drużyny)
z powodu: (rodzaj przewinienia)
piłka dla: (nazwisko zawodnika, lub drużyny)

dyskwalifikacja (nazwisko zawodnika, lub drużyny)
z powodu: (rodzaj przewinienia)
mecz dla: (nazwisko zawodnika, lub drużyny)

Sędzia punktowy może powtórzyć wyłącznie część decyzji arbitra, dotyczącej stanu meczu.


18. Kontrola gry

18.1 Z reguły mecz prowadzi arbiter, któremu asystuje sędzia punktowy. Arbiter może jednak przejąć zadania sędziego punktowego, przy czym W.F.S. zaleca prowadzenie dwóch zakresów zadań przez dwóch sędziów.
18.2 Właściwa lokalizacja arbitra i sędziego punktowego znajduje się pośrodku tylnej ściany kortu, tak blisko jak to możliwe, ponad linią autową
tej ściany, w szczególności z możliwością zajęcia pozycji siedzącej.

Komentarz
Podczas rozgrywania turniejów mniejszej rangi, kontrolę gry sprawuje najczęściej jeden sędzia, obejmując obydwa zakresy obowiązków. Podejmowanie decyzji w tym wypadku przez jednego sędziego jest mniej problemowe dla niego samego, jednak zawodnicy muszą wiedzieć o tym, że odwoływanie się od raz podjętej decyzji najczęściej nie ma sensu. Sędzia ze swojej strony powinien zdać sobie sprawę z własnej niedoskonałości i przy jakiejkolwiek wątpliwości, powinien zarządzić LET, nie dopuszczając do skrzywdzenia któregokolwiek z zawodników.

19. Zadania sędziego punktowego

19.1 Sędzia punktowy musi wykonywać zapowiedzi (np. „aut, piłka dla..”) tuż przed podaniem stanu punktowego, przy czym punkty serwującego musi wymienić jako pierwsze. Musi informować o nieważnych serwisach i uderzeniach. W zależności od sytuacji, musi oznajmiać: „błąd”, „błąd stopy”, „podwójna”, „nisko”, „aut”, „zmiana serwującego”, lub „stop” i musi powtarzać decyzje arbitra.
19.2 Po zakończeniu wymiany i po ewentualnych decyzjach arbitra, sędzia punktowy musi bezzwłocznie podać aktualny stan meczu.
19.3 Przy zawołaniu sędziego punktowego (np. „stop, podwójna”), wymiana musi zostać przerwana.
19.4 Sędzia punktowy może nie zawołać (np. „nisko”), jeśli ma zasłonięty widok, lub nie jest pewny.
19.5 Jeśli sędzia punktowy ma zasłonięty widok, lub nie jest pewny, a gra zostanie przerwana bez jego interwencji, musi poinformować zawodników o swoich wątpliwościach, lub braku widoku i arbiter musi w takim wypadku podjąć decyzję ostateczną. Jeśli arbiter również nie ma pewności, musi przyznać LET.
19.6 Sędzia punktowy musi zapisywać stan gry i stronę serwisową.

Komentarz
Przed rozpoczęciem meczu, sędzia punktowy powinien wykonać zapowiedź wg następującego wzoru:
„Kowalski serwuje, odbiera Jankowski, gra do 3. wygranych setów, 0 : 0”

Sędzia punktowy winien na bieżąco informować o stanie meczu i wydarzeniach na korcie. Oto kilka przykładów:

„aut, zmiana serwującego, 5 : 7”

„błąd stopy, zmiana serwującego, 1 : 2”

„podwójna, po 8, bez przedłużenia, piłka meczowa”

„no LET (nie przyznaję LET’a), zmiana serwującego, 2 : 7”

„błąd, po 8, przedłużenie do 10.”

„piłka dla Kowalskiego, 8 : 4, piłka setowa”

Po zakończonym secie:

„9 : 4, set dla Kowalskiego, Kowalski prowadzi 1 : 0 w setach”

„10 : 9, set dla Kowalskiego, Kowalski prowadzi 2 : 0 w setach”

„9 : 7, set dla Jankowskiego, Kowalski prowadzi 2 : 1 w setach”

„10 : 8, mecz dla Kowalskiego, 9 : 4, 10 : 9, 7 : 9, 10 : 8”
Przy rozpoczęciu kolejnego seta:

„Kowalski prowadzi 1 : 0 w setach, 0 : 0”

„Kowalski prowadzi 2 : 0 w setach, 0 : 0”

„Kowalski prowadzi 2 : 1 w setach, serwis Jankowski, 0 : 0”

Po nałożeniu kary:

„piłka dla Kowalskiego, 8 : 2”

„9 : 7, set dla Jankowskiego, 1 : 2 w setach”

20. Zadania arbitra

20.1 Arbiter musi rozstrzygać wszystkie protesty i podejmować decyzje w ramach przepisów gry. Rozstrzyga również protesty skierowane przeciwko wskazaniom, sędziego punktowego, lub zaniechaniu wskazań. Decyzja arbitra jest ostateczna.
Arbiter musi informować zawodników o wszystkich swoich decyzjach głośnym głosem tak, żeby były słyszalne nie tylko w korcie, ale również na widowni.
20.2 Arbiter musi sprawować kontrolę:
20.2.1 nad protestem zawodnika, włącznie z protestami przeciwko jakiemukolwiek naruszeniu normy,
20.2.2 w celu zapewnienia prawidłowego stosowania aktualnie obowiązujących przepisów,
20.2.3 jeśli zachowanie któregoś z widzów, sędziów, opiekunów, trenerów, lub działaczy przeszkadza grze, lub jest obraźliwe w stosunku do zawodników, sędziów, lub widzów. Arbiter musi wtedy przerwać grę na czas trwania zakłóceń i w razie konieczności, musi zarządzić opuszczenie obrębu kortu przez osobę, lub osoby przeszkadzające.
20.3 Arbiter winien nie mieszać się do wypowiadanego przez sędziego punktowego stanu meczu, chyba że zdecydował iż podany wynik był fałszywy. W tym przypadku arbiter musi skorygować sędziego punktowego i ten musi podać właściwy stan meczu.
20.4 Arbiter winien nie włączać się do wypowiadanych przez sędziego punktowego wskazań, chyba że zdecydował, iż sędzia punktowy podczas przerwania, lub zaniechania przerwania gry popełnił błąd. W tym przypadku arbiter musi niezwłocznie podjąć stosowną do przepisów gry decyzję.
20.5 Arbiter jest odpowiedzialny za ścisłe przestrzeganie wszystkich okresów czasowych zawartych w przepisach.
20.6 Arbiter musi zapisywać stan punktowy meczu i stronę serwisową.
20.7 Arbiter jest odpowiedzialny za zapewnienie w korcie odpowiednich warunków do gry.
20.8 Arbiter może przyznać mecz zawodnikowi, jeśli 10 minut po wyznaczonym terminie rozpoczęcia meczu, jego przeciwnik nie znajduje się w korcie gotowy do gry.

Komentarz
Zarówno arbiter, jak i sędzia punktowy, powinni używać nazwisk zwracając się do zawodników. Należy unikać wprowadzania rodzinnej atmosfery i koleżeńskiego tonu, żeby uzyskać należyty respekt grających i by nie tworzyć wrażenia faworyzowania któregoś z zawodników.
Normalnie, po decyzji arbitra mecz toczy się dalej, jednak na prośbę zawodnika, arbiter może wyjaśnić krótko powód swojej decyzji. Jest pomocne dla zawodników, jeśli arbiter użyje przy tym fachowego języka zastosowanej reguły.

Definicje

Aut
Sędzia punktowy zawoła aut, gdy piłka dotknie linii autowej, lub ściany powyżej tej linii, lub sufitu, albo jakiegokolwiek przedmiotu zamocowanego powyżej linii autowej na ścianie, lub suficie, albo przeleci przez taki przedmiot. Dodatkowo w kortach nie zamkniętych całkowicie, gdy piłka trafi powyżej linii autowej i opuści kort nie dotykając ściany, a także gdy piłka w korcie nie posiadającym linii autowych trafi powyżej którejkolwiek ściany i opuści kort.

Kwadrat serwisowy
Kwadratowe pole w każdej z tylnych ćwiartek kortu ograniczone z jednej strony ścianą boczną, z drugiej linią poprzeczną i dodatkowymi liniami z pozostałych stron. Serwujący wykonuje z tego kwadratu serwis.

Letbal
Nierozstrzygnięta wymiana. Jeśli arbiter zarządzi letbal, żaden z zawodników nie wygrywa wymiany, a serwujący musi ponowić serwis z tej samej strony.

Letbal (Protest)
Żądanie rozstrzygnięcia sytuacji przez jednego z zawodników skierowane do arbitra. „Letbal” („Protest”) stosuje się zazwyczaj w połączeniu z dwiema sytuacjami
1. Jeśli zawodnik prosi sędziego o Letbal, lub przyznanie wymiany
2. Jeśli zawodnik prosi arbitra o zmianę decyzji sędziego punktowego. Prawidłowa forma zgłaszania protestu to: „ Letbal proszę”, lub „Protest proszę”


Linia autowa
Ciągła linia określająca górną granicę całego kortu, umieszczona jest na ścianie frontowej, obu ścianach bocznych i na ścianie tylnej.
Jeśli kort zbudowany jest z pominięciem linii autowych, albo nie posiada częściowo linii autowej (np. w przypadku tylnej szklanej ściany) i piłka uderzy w górną poziomą krawędź takiej ściany po czym wróci do kortu – jest aut. Sędzia punktowy decyduje zwykle o ważności „piłki”, jeśli zawodnik zgłosi w związku z tym protest.

Linia poprzeczna
Linia na podłodze przebiegająca przez całą długość kortu

Linia serwisowa
Jest to linia przebiegająca przez całą szerokość ściany frontowej kortu pomiędzy listwą TIN i linią autową.

Linia środkowa
Linia na podłodze kortu w tylnej jego części, dzieląca tą część na dwie równe połówki. Przebiega równolegle do ścian bocznych od tylnej ściany kortu do środka linii poprzecznej tworząc w tym miejscu „T”.

Mecz
Całe spotkanie obydwu zawodników począwszy od rozgrzewki aż do ostatniej wymiany.

Meczbal (piłka meczowa)
Stan meczu w którym serwującemu pozostał tylko jeden punkt do zakończenia całego meczu. Zawołanie „meczbal” wykonuje sędzia punktowy.

Nisko
To określenie używane jest w sytuacji w której piłka w czasie wykonywania serwisu, lub uderzenia podczas wymiany przed dotarciem do ściany frontowej trafi w podłogę kortu, w listwę TIN, lub w TIN. Zawołanie „nisko” wykonuje sędzia punktowy.

ObrótObrót występuje wówczas, gdy zawodnik przed uderzeniem obróci się za piłką dookoła swojej osi, lub pozwoli piłce na okrążenie siebie i ustawi się do jej uderzenia na stronie przeciwnej. W obu przypadkach zawodnik uderza piłkę z prawej strony, po tym jak pozwolił jej okrążyć siebie z lewej, albo odwrotnie – puścił piłkę z prawej i uderzył z lewej.

Odpowiednie (właściwe) odprowadzenie rakiety przed trafieniem piłki (zamach)
Ruch ręki prowadzącej rakietę do tyłu za siebie w celu przygotowania się do uderzenia. Odprowadzenie rakiety będzie odpowiednie, jeśli nie jest zbyt obszerne. Niewłaściwe odprowadzenie rakiety występuje wówczas, gdy ramię prowadzące rakietę zostanie wyprostowane, albo prawie wyprostowane i/lub rakieta zostanie pochylona do poziomu, lub jest bliska tego położenia.
Arbiter musi zdecydować, czy odprowadzenie rakiety było prawidłowe, czy „przesadzone”.

Odpowiednie (właściwe) odprowadzenie rakiety po trafieniu piłki
Ruch ręki prowadzącej rakietę po uderzeniu piłki.
Odprowadzenie rakiety po uderzeniu piłki będzie odpowiednie, jeśli nie jest zbyt obszerne.
Niewłaściwe odprowadzenie rakiety po uderzeniu występuje wówczas, gdy ramię prowadzące rakietę zostanie wyprostowane wraz z rakietą (tak jakby była jego przedłużeniem) i wraz z rakietą, doprowadzone do pozycji poziomej. Dotyczy to szczególnie sytuacji, w których pozioma pozycja rakiety i wyprostowanego ramienia, zostanie utrzymana dłużej, niż tylko przez krótką chwilę.
Niewłaściwym odprowadzeniem określa się również sytuację, w której rakieta zatacza większy łuk od toru lotu piłki po odbiciu od rakiety.
Arbiter musi zdecydować, czy odprowadzenie rakiety było prawidłowe, czy „przesadzone”.

Komentarz
Najbardziej niebezpieczne jest niewłaściwe odprowadzenie przed uderzeniem na forhendzie i takież odprowadzenie po uderzeniu bekhendem. Rozcięcia skóry w okolicy twarzy, często wymagające interwencji chirurga, powstają właśnie przy okazji niewłaściwego odprowadzenia rakiety prawie wyłącznie wśród początkujących, którzy rozpoczynają przygodę ze squashem „na własną rękę”, bez chociażby jednej lekcji z instruktorem.

Odpowiednie (właściwe) prowadzenie rakiety w czasie uderzenia
Składa się z właściwego odprowadzenia przed trafieniem, momentu trafienia piłki i właściwego odprowadzenia rakiety po trafieniu.

Podwójna, błąd, (błąd stopy)
Określenia używane w sytuacjach w których zawodnik wykonuje nieprzepisowe uderzenie.
- jeśli zawodnik wykonuje nieprawidłowe uderzenie (podwójna)
- jeśli piłka więcej niż jeden raz odbiła się od podłogi zanim zawodnik ją uderzył (podwójna)
- jeśli zawodnik podczas wykonywania serwisu nie znajduje się przynajmniej częścią jednej stopy w kwadracie serwisowym (błąd, lub błąd stopy)
- jeśli piłka trafi w zawodnika, albo część jego wyposażenia za wyjątkiem rakiety (błąd)
- jeśli serwujący podejmie jedną, lub więcej prób uderzenia, ale nie trafi w piłkę (błąd)
Podwójna, błąd, błąd stopy to zawołania które wykonuje sędzia punktowy.

Pole serwisowe
Ćwiartka tylnej części kortu zawarta pomiędzy ścianą boczną i tylną, a linią poprzeczną i środkową rozdzielającą obydwa pola serwisowe.

Połowa czasu
Połowa rozgrzewki bezpośrednio przed rozpoczęciem meczu. Zawołanie „połowa czasu” wykonuje arbiter.

Poprawne uderzenie piłki rakietą
Jeśli piłka jest nie więcej niż jeden raz trafiona rakietą znajdującą się w dłoni zawodnika i piłka nie ma przedłużonego kontaktu z naciągiem rakiety (nie jest podwójna, albo „niesiona”)

Prawo do serwisu
Czasokres od momentu gdy zawodnik staje się serwującym, do momentu gdy staje się odbierającym serwis.

Próba uderzenia
Ruch rakiety od punktu po odprowadzeniu przed uderzeniem w kierunku piłki.

Przerwa
Czasokres przewidziany w przepisach gry w celu przerwania meczu.

Punkt
Jednostka systemu liczenia. Sędzia punktowy dolicza punkt do stanu punktowego zawodnika, jeśli jako serwujący wygrał wymianę, lub jeśli wymiana zostanie mu przyznana.

Punkt zyskany
Punkt przyznany przez arbitra, powodujący wygranie wymiany. Zawodnikowi dodaje się w efekcie punkt do jego stanu punktowego, lub otrzymuje serwis, jeśli był odbierającym.


RozgrzewkaCzas dany zawodnikom na przygotowanie się do gry w korcie w którym ma odbyć się mecz i na rozgrzanie piłki, bezpośrednio przed rozpoczęciem meczu.

Serwis
Jest to akcja wprowadzająca piłkę do gry na początku każdej wymiany przez jednego z zawodników.

SetCzęść meczu rozpoczynająca się serwisem i kończąca, gdy jeden z zawodników zdobędzie 9, lub 10. punkt (zgodnie z przepisami).

Setbal (piłka setowa)
Stan meczu w którym serwującemu pozostał tylko jeden punkt do zakończenia bieżącego seta. Zawołanie „setbal” wykonuje sędzia punktowy.

Sędzia główny
Osoba ponosząca ogólną odpowiedzialność w czasie trwania turnieju za wszystkie sprawy związane z arbitrami i sędziami punktowymi włącznie z ich powołaniem i wymianą.

TIN (blacha)
Powierzchnia poniżej tin – listwy, rozciągająca się na całej szerokości kortu. Tin powinien być wykonany z materiału, który zapewni charakterystyczny, nie do pomylenia dźwięk po uderzeniu piłki.

Tin – listwa
Najniższa linia na ścianie frontowej poniżej której znajduje się tin (blacha). Tin – listwa przebiega przez całą szerokość kortu.

Wymiana
Może składać się wyłącznie z serwisu, albo z serwisu i jednego, lub dowolnej ilości następujących po serwisie naprzemiennych uderzeń. Wymiana kończy się, jeśli jeden z zawodników nie wykona prawidłowego uderzenia, po złożeniu protestu przez jednego z zawodników, po zawołaniu sędziego punktowego, albo gdy arbiter przerwie grę.

Wyrzucenie piłki
Ruch wykonany przez zawodnika, gdy w celu wykonywania serwisu wypuszcza piłkę w dół, lub podrzuca ją do góry dłonią, lub rakietą.

Zbyt bliskie podejście
Sytuacja w której przeciwnik stoi zbyt blisko zawodnika, nie pozostawiając mu wystarczającej ilości miejsca do wykonania uderzenia.

Zmiana serwującego
Moment w którym prawo do serwisu przechodzi z jednego zawodnika na drugiego. (Słowami „zmiana serwującego” sędzia punktowy oznajmia, że prawo do serwisu przeszło na przeciwnika).

C.D.N. albo nie nastąpi

Pozdrawiam wytrwałych czytelników
Wojtek Emil Kosow